Designing a training model for erasmus candidates to improve their intercultural communicative competence

Abstract

Literatürdeki tüm teorik çerçeve ve önerilere rağmen, öğretmenler, ders kitabı yazarları, kısacası tüm paydaşlar için öğrencilerin kültürlerarası iletişimsel becerilerini nasıl geliştireceklerine yönelik somut önerilerin sayısı oldukça azdır. Bu, çalışmanın başlangıç noktalarından biridir. Bir diğeri ise, Erasmus adayları üniversitelerin hazırladıkları yazılı ve sözlü sınavlarla seçilmektedir ki bu sınavlarda gerçek dünya ihtiyaçlarını ve kültürlerarası iletişimsel bilgi birikimlerini ölçmeye yönelik değildir. Bu sınavlar genellikle adayların yabancı dildeki dil bilgisel yeterliklerine odaklanmaktadır; bunun neticesinde de, yurt dışına gittiklerinde adaylar sudan çıkmış balık gibi hissetmekte ve hatta zaman zaman buradaki eğitimlerini yarıda bırakıp geriye dönmektedirler. Bu bilgiler ışığında, bir yabancı dilde akıcı konuşmak ya da dilin dilbilgisi yapısına hâkim olmak kültürlerarası iletişimde başarılı olmayı sağlamaz. Bu sebeple, üniversiteler öğrencilerini kültürlerarası iletişim durumlarına hazırlamalıdırlar. Yukarıda belirtildiği gibi kültürlerarası iletişim konusunda uygulamada pratiğe yönelik aktivite örneklerinin az olması İngilizce öğretmenlerinin öğrencilerinin kültürler arası iletişim becerilerini geliştirmekten kaçınmalarına sebep olmaktadır. Bu bağlamda, bu çalışmada, Erasmus adaylarının kültürlerarası iletişim becerilerini geliştirmeye yönelik bir eğitim geliştirmek hedeflenmektedir. Bu amaç için, araştırmacı tarafından geliştirilen bir görüşme ile eski Erasmus öğrencileriyle bir ihtiyaç analizi çalışması yürütülmüştür. Ardından, ihtiyaç analizi ve literatür taramasından elde edilen bilgiler ışığında eğitim modeli geliştirilmiştir. Eğitim modeli geliştirildikten sonra, Kırklareli Üniversitesinin11 Erasmus adayıyla 2017-2018 güz döneminde geliştirilen eğitimin faydaları ve eksik kalan yanlarının tespit edilip yeniden tasarlanması amaçlarıyla pilot çalışma yürütülmüştür. Ana çalışma, aynı üniversitenin 2017-2018 bahar döneminde 12 Erasmus öğrencisiyle gerçekleştirilmiştir. Her iki çalışmada da karma yöntem araştırma deseni kullanılmış ve Chen and Starosta (2000)'nın Kültürlerarası Duyarlılık Ölçeği hem ön hem de son-test olarak araştırmacı tarafından geliştirilen ihtiyaç analizi görüşme soruları ve odak grup görüşme sorularıyla birlikte kullanılmıştır. Dahası, eğitimler esnasında alan notları/gözlem notları tutulmuştur ve Erasmus deneyiminden dönen gönüllü pilot grup öğrencileriyle bireysel görüşmeler yapılmıştır. Sonuç olarak, Kültürlerarası Duyarlılık Ölçeğinin istatistiksel analizi ve görüşmelerin içerik analizi göstermiştir ki geliştirilen Kültürlerarası İletişimsel Edinç eğitimi Erasmus adaylarının kültürlerarası iletişimsel becerilerini ve kültürlerarası duyarlılıklarını önemli ölçüde geliştirmiştir. Dahası, pilot gruptaki bazı öğrencilerle yurt dışından dönüşlerinde yapılan görüşme Erasmus deneyimlerini tanımlama biçimlerinin ve bu deneyimden kazançlarının ihtiyaç analizi uygulanan gruptakilere kıyasla pozitif yönde farklı olduğunu göstermektedir ve bu da eğitimin faydalarının yansımasıdır.

In spite of all the theoretical frameworks and suggestions presented in the area, there are not much concrete suggestions for the teachers, coursebook writers, and in short for all stakeholders on how to develop intercultural communicative competence (ICC) of students. This was one of the starting points of this study. Another one is that Erasmus sojourners are chosen via written and spoken exams of universities which are not based on real world needs and intercultural knowledge of those students. The exams mostly focus on the linguistic knowledge of the candidates, and as a result, after going abroad, those students feel like a fish out of water and even sometimes discontinue their education abroad. In the light of such information, it is evident that being fluent in a FL does not guarantee success in intercultural skills. Therefore, universities need to prepare students for intercultural communications. As stated above, the scarcity of ICC activities directs English teachers to stay away developing ICC of foreign language learners. In this respect, in this study, designing an ICC development training for Erasmus candidates is aimed. To that end, a needs analysis study was conducted with previous Erasmus sojourners with the help of an interview developed for this cause. Then, the training was designed in the lights of the needs analysis and literature reviews. After the design of the training, a pilot study was conducted with 11 Erasmus candidates of Kırklareli University during 2017-2018 fall term with the aim of testing the effectiveness of the training and reshaping the training in order to fulfill the lacking parts. The main study was conducted with 12 Erasmus candidates of the same university during spring term of 2017-2018. In both study, mixed methods research design was applied and in that Intercultural Sensitivity Scale Questionnaire (ISSQ) of Chen and Starosta (2000) was utilized as pre- and post-test as well as needs analysis interview questionnaire and focus group interview questionnaire developed by the researcher. Besides, field notes were taken during the trainings and individual interviews were conducted with volunteer pilot group sojourners after their return from Erasmus experience. As a result, the statistical analysis of ISSQ and content analysis of interviews indicated that the ICC training significantly improved Erasmus candidates ICC and intercultural sensitivity. Besides, the interview with some of the pilot group sojourners after their return from abroad indicated that their way of stating Erasmus experience and their gains from the experience is positively different when compared to the NA group and this again reflects the benefits of the training.