Retinal hastalıklar ve oksidatif stresparametreleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmamızın amacı, oksidatif stres belirteçleri olan serum IMA ve tiyol düzeylerine bakarak, retinal hastalıkların evreleri ile oksidatif hasar arasındaki ilişkiyi göstermektir. Gereç ve Yöntem: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Göz Hastalıkları retina biriminde takipli hastaların ve kontrol için kliniğimize başvuran sağlıklı kişilerin dahil edildiği, prospektif bir çalışmadır. Her grup 30'ar kişi içeren, 6 gruptaki toplam 180 hastadan oluşmaktadır. Bu gruplar şunlardır; sağlıklı kontrol grubu, kuru ve yaş tip yaşa bağlı makula dejenerasyonu (YBMD) grupları, diyabeti olup retinopatisi olmayanlar (DM NON-DRP), nonproliferatif diyabetik retinopati (NPDRP) ve proliferatif diyabetik retinopati (PDRP) grupları. Tüm grupların serum IMA değerleri kontrol grubu ve yaş tip YBMD hastalarının ise serum tiyol değerleri çalışılmıştır. Serum IMA, Human ıscemia modifed albümin elisa kitleri kullanılarak elisa yöntemiyle çalışıldı. Tiyol-disülfit parametreleri ise tiyol-disülfit kitleri kullanılarak spektrofotometrik olarak ölçüldü. Bulgular: Serum IMA değerleri kıyaslandığında kontrol grubu ile kuru tip YBMD hariç tüm gruplar arasında anlamlı fark izlenmiştir (p<0.05). Yaş tip YBMD hastalarında kuru tiptekilere göre serum IMA değeri anlamlı yüksek bulunmuştur (p<0.05). NPDRP ve PDRP grupları arasında ise serum IMA değeri anlamlı fark yaratmamaktayken (p=0.379), DM NON-DRP hastalarında bu iki gruba kıyasla anlamlı yüksek bulunmuştur (p<0.05). Nativ tiyol değeri kuru tip YBMD de kontrol grubuna göre anlamlı düşük olmakla birlikte (p<0.05), total tiyol değeri düşük olsa da istatiksel olarak anlamlı değildir (p=0.141). Disülfid değeri yaş tip YBMD hastalarında yüksek ancak anlamlı değildir (p=0.584). Serum IMA değeri ile nativ tiyol değeri arasında güçlü negatif korelasyon mevcuttur (p<0.05) ancak total tiyol ve disülfit ile IMA değeri arasında korelasyon yoktur (p>0.05). Sonuç: Oksidatif stres belirteçleri olan serum IMA ve tiyol değerleri, beklenildiği gibi kontrol grubuna kıyasla retinal hastalıklara sahip gruplarda daha yüksek izlenmiştir. Bu sonuç retinal hastalıkların patogenezinde oksidatif stresin önemli bir rolü olduğu fikrini 7 desteklemektedir. Şaşırtıcı olarak serum IMA değeri DM NON-DRP hastalarında, DRP hastalarına göre yüksek izlenmiştir. Ancak bu durum vücut kitle endeksleri (VKİ), kan glukoz düzeyleri ve glikolize hemoglobin değerlerinin göz ardı edilmesi ile açıklanabilir. Diyabetin mikrovasküler komplikasyonlarının serum IMA düzeyi ile olan ilişkisini açıklamak için daha geniş tabanlı çalışmalara ihtiyaç vardır. Kuru tip YBMD grubunda serum IMA değerinin kontrol grubuna kıyasla fark yaratmaması hayat tarzı, sigara-alkol kullanımı, antioksidan destek alımı, hastalığın evresi gibi faktörlerin dikkate alınmaması ile açıklanabilir. Total tiyol ve nativ tiyol değerinin yaş tip YBMD hastalarında kontrollerle karşılaştırıldığında daha düşük bulunması YBMD patogenezinde oksidatif stresin rolü olduğuna işaret etmektedir.

Purpose: The purpose of this study is to demonstrate the relationship between stages of retinal diseases and oxidative damage by examining serum IMA and thiol levels, which are markers of oxidative stress. Materials and Methods: This prospective study included patients who were followed up in the retina unit of Çanakkale Onsekiz Mart University Ophthalmology Department and healthy people who applied to our clinic for control. Divided into a total of 6 groups, each comprising 30 individuals, the study included the following groups: Healthy control group, dry-type and wet age-related macular degeneration (AMD) groups, diabetes patients without retinopathy(DM NON-DRP), non-proliferative diabetic retinopathy (NPDR), and proliferative diabetic retinopathy (PDR) groups. Serum IMA values were measured in all groups, while serum thiol values were examined in the control group and wet AMD patients. Serum IMA was studied by elisa method using Human iscemia modified albumin elisa kits. Thiol-disulfide homeostasis parameters were measured spectrophotometrically using thiol disulfide kits. Serum IMA was studied by elisa method using Human iscemia modified albumin elisa kits. Thiol-disulfide parameters were measured spectrophotometrically using thiol-disulfide kits. Results: When serum IMA values were compared, a significant difference was observed between all groups except the control group and dry AMD group (p<0.05). The serum IMA value was significantly higher in wet AMD patients compared to dry AMD patients (p<0.05). While there was no significant difference in serum IMA values between NPDR and PDR groups (p=0.379), DM NON-DRP patients exhibited significantly higher values compared to these two groups (p<0.05). Native thiol value was significantly lower in dry AMD compared to the control group (p<0.05), and although total thiol value was lower, 9 it was not statistically significant (p=0.141). Disulfide value was higher in AMD patients, but not statistically significant (p=0.584). There is a statistically significant negative correlation between serum IMA (Ischemia Modified Albumin) level and native thiol value (p<0.05). However, no statistically significant correlation was observed between IMA value and total thiol as well as disulfide levels (p>0.05). Conclusion: Serum IMA and thiol values, which are markers of oxidative stress, were found to be higher in groups with retinal diseases compared to the control group, as expected. This result supports the notion that oxidative stress plays a significant role in the pathogenesis of retinal diseases. Interestingly, the serum IMA value was higher in DM NON-DRP patients compared to PDR patients. However, this can be explained by neglecting factors such as body mass index (BMI), blood glucose levels, and glycosylated hemoglobin values. The relationship between serum IMA levels and microvascular complications of diabetes requires broader-based studies for further clarification. The lack of difference in serum IMA value in the dry AMD group compared to the control group may be attributed to factors such as lifestyle, smoking, alcohol consumption, and the stage of the disease not being considered. When compared to controls, total thiol and native thiol values were found to be lower in wet AMD patients, indicating the role of oxidative stress in the pathogenesis of AMD.