Necm Sûresinin Arap Dili ve Belâgatı açısından incelenmesi

Abstract

Kur'ân-ı Kerîm'in ilahî vahiy olduğunun ispatında başvurulan delillerden biri Kur'ân'ın sahip olduğu öne sürülen i'câz yönüdür. İslâm dünyasında öteden beri Kur'ân'ın i'câz yönü üzerinde çalışmalar yapılmıştır. Bu çalışmada belâgat yönleri ağır basan Mekkî sûrelerin karakteristik özelliklerini tüm yönleriyle taşıyan Necm sûresinin Arap dili ve belâgatı açısından incelenmesi ve örnekler ışığında tüm yönleriyle ortaya konulması hedeflenmiştir. Bu hedef doğrultusunda yapılan çalışmamız giriş ve üç bölümden oluşmaktadır. Giriş kısmında Necm sûresi hakkında genel bilgi verilmiş ve onu diğer sûrelerden ayıran özgün yönlerine değinilmiştir. Birinci bölümde sûrenin lügat ilmi açısından tahlili yapılmıştır. Bu bağlamda kelimelerin lügat bilgilerinin yanı sıra epistemolojik tahlilleri de verilmiştir. İkinci bölümde sûredeki ayetlerin nahiv ilmi açısından tahlili yapılmıştır. Bunu yaparken gramer açısından bütünlük arz eden ayetler aynı başlık altında ele alınmıştır. Üçüncü bölümde ise Necm sûresi belâgat ilmi açısından ele alınarak sûrede kullanılan belâgat üslupları ve biçimleri örnekler ışığında serdedilmiştir. Çalışma neticesinde elde edilen bulgular ise sonuç kısmında izah edilmiştir.

One of the evidences used to prove that the Qur'an is divine revelation is the i'jaz aspect of the Qur'an, which is claimed to have. Studies have been carried out on the i'jaz aspect of the Qur'an for a long time in the Islamic world. In this study, it is aimed to examine the Necm surah, which carries the characteristics of the Meccan surahs with all its aspects, in terms of Arabic language and rhetoric, and to present it with all its aspects in the light of examples. Our study, carried out in line with this goal, consists of an introduction and three parts. In the introduction part, general information about Surah Necm is given and its unique aspects that distinguish it from other surahs are mentioned. In the first part, the analysis of the surah was made in terms of lexicology. In this context, the words that attract attention in terms of lexicon were selected and the epistemological analyzes of the words were given as well as the lexical information. In the second part, the verses in the surah are analyzed in terms of syntax. While doing this, the verses that have integrity in terms of grammar were categorized and discussed. In the third chapter, the rhetoric styles and forms used in the chapter are presented in the light of examples by considering the chapter of Necm in terms of rhetoric. The findings obtained as a result of the study are presented as items in the conclusion part.