Üniversite, sanayi ve devlet desteklerinin akademik girişimcilik davranışına etkisinin incelenmesi

Abstract

Üniversitedeki akademik bilginin ticarileştirilmesi şeklinde özetlenebilecek akademik girişimcilik yarattığı yüksek katma değer ve ekonomideki olumlu etkisi ile ülkelerin ilerlemesinde kilit bir role sahiptir. Bu çalışmada üniversite, sanayi ve devlet desteklerinin akademik girişimcilik davranışına etkisi incelenecektir. Araştırma modeli oluşturulurken üçlü sarmal model bileşenleri olan üniversite, sanayi ve devletin sağladığı destekler bağımsız değişken olarak alınmıştır ve akademik girişimcilik davranışı üzerindeki etkileri incelenmiştir. Saha araştırmasında Türkiye'deki Teknoloji Geliştirme Bölgesi (Teknopark, Teknokent), kuluçka merkezi ya da TEKMER'de kurulu olan şirket sahipliği/ortaklığı olan akademisyenler ile şirketleşmemiş akademisyenler hedeflenmiştir. Yüz yüze ya da çevrimiçi kanallardan ulaşılan akademisyenlerden çevrimiçi soru formu üzerinden anketler toplanmıştır. Gerçekleştirilen araştırma kapsamında 182 katılımcıdan veri sağlanmıştır. Regresyon, ANOVA ve t Testi kullanılarak eldeki veriler araştırmanın modeli doğrultusunda anlamlı bir veriye dönüştürülmüştür ve hipotezler sınanmıştır. Gösterdikleri girişimcilik davranışına göre farklılaşan akademisyen gruplarının altı boyutta toparlanan üniversite, sanayi ve devlet desteklerinden ne yönde etkilendikleri araştırılmıştır. Bu akademisyenlere sağlanan girişimcilik desteklerine yönelik verdikleri cevaplar karşılaştırılmış ve araştırma sonucunda gayri nakdi (üniversite), sanayi (sanayi) ve devlet nakdi (devlet) boyutlarının girişimcilik davranışı bağımlı değişkeni üzerinde anlamlı etkisi bulunurken; ayni ve nakdi, motivasyon, mentorluk desteklerinin istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi olamadığı görülmüştür. Tezin sonuçları ışığında temel önerileri akademisyenlerin ve üniversitelerin klasik rollerinin ötesinde girişimci olmaları yönündedir. Bunların yanı sıra, devletin ölçme ve değerlendirme araçlarını kullanarak bu desteklerin etkinliğini ölçmesi ve şeffaf olarak paylaşması önerilmektedir. Sanayi açısından önerisi açık inovasyon sisteminin geliştirilmesi yönündedir. Son olarak, girişimcilik kültürünün yaygınlaştırılmasını sağlayacak çalışmalar önemlidir, bu noktada çocuk girişimciliğinin gelişmesi önem arz etmektedir.

In the light of the results of the thesis, the main suggestions are that academicians and universities should be entrepreneurs beyond their classical roles. In addition, it is recommended that the state use measurement and evaluation tools to measure the effectiveness of these supports and share them transparently. In terms of industry, its proposal is to develop an open innovation system. Finally, studies that will ensure the dissemination of entrepreneurship culture are important, at this point it is important to develop child entrepreneurship.