112 sağlık çalışanlarında iletişim becerileri (Çanakkale ili örneği)

Abstract

Araştırmada hastane öncesi acil sağlık hizmetlerinde çalışan personelin iletişim beceri düzeylerinin değerlendirilmesi ve iletişim becerilerinin sosyo-demografik özelliklere göre farklılık gösterip göstermediğinin belirlenmesi amaç edinilmiştir. Araştırmanın evreni, Çanakkale 112'de komuta kontrol merkezi ve acil sağlık hizmetleri istasyonlarında çalışan 182 kişi örnekleme dahil edilmiştir. Katılımcı demografik bilgilerini toplamak için 'Kişisel Bilgi Formu' ile "İletişim Becerileri Envanteri (İBE)" kullanılmıştır. Elde edilen veriler bir istatistik paket programında analiz edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde Mann Whitney U testi ve Kruskal Wallis testinden faydalanılmış ve hipotezlerin testinde alfa yanılma düzeyi olarak 0,05 kullanılmıştır. İletişim becerilerinin cinsiyet yönünden farklılık göstermediği görülmüştür. Eğitim düzeyi ile iletişim becerileri arasında anlamlı fark görülememiştir. Katılımcıların %91,2'si acil sağlık hizmetleri istasyonunda çalışanlardır. Çalışma süreleri 6 ile 10 yıl arasında olan çalışanlar, %40,7 ile çoğunluğu oluşturmaktadır. Davranışsal ve zihinsel iletişim beceri düzeyi ve iletişim eğitimi alınıp alınmaması arasında anlamalı farklılık görüldü. Eğitim alan katılımcıların davranışsal beceri puanları (102,88) ve zihinsel beceri puanları (98,87), eğitim almayanların davranışsal beceri puanları (78,52) ve zihinsel beceri puanlarından (83,09) daha yüksektir. Araştırmanın sonucunda hastane öncesi acil sağlık hizmeti veren personellerin iletişim eğitimi almalarının iletişim becerilerine etkisi olduğu görülmüştür. Bu nedenle iletişim düzeylerinin arttırılması için eğitime önem verilmesi gerekebilir. Kurum içi veya kurumlar arası iletişim süreçleri ve çalışılan alana özgü iletişim beceri eğitimlerinin düzenlenip geliştirilmesi önerilebilir.

The aim of the study was to evaluate the communication skill levels of the personnel working in pre-hospital emergency health services and to determine whether their communication skills differ according to socio-demographic characteristics. The popilation of the research, 182 people working in the command and control center and emergency health services stations in Çanakkale 112 were included in the sample. "Personal Information Form" and "Communication Skills Inventory (HCI)" were used to collect participant demographic information. The obtained data were analyzed in a statistical package program. Mann Whitney U test and Kruskal Wallis test were used in the evaluation of the data and 0.05 was used as the alpha error level in the testing of the hypotheses. It was observed that communication skills did not differ in terms of gender. There was no significant difference between education level and communication skills. 91.2% of the participants are employees at the emergency health services station. Employees with a working period of 6 to 10 years constitute the majority with 40.7%. There was a significant difference between behavioral and mental communication skill levels and whether or not to receive communication training. Behavioral skill scores (102.88) and mental skill scores (98.87) of the participants who received training were higher than those who did not receive training (78.52) and mental skill scores (83.09). As a result of the research, it was seen that the communication training of the personnel providing pre-hospital emergency health services had an effect on their communication skills. For this reason, it may be necessary to give importance to education in order to increase the level of communication. It may be recommended to organize and develop internal or inter-institutional communication processes and communication skills training specific to the field of study.