Cumhuriyet dönemi siyasal islamcılığın islam felsefesi açısından değerlendirilmesi

Abstract

Siyasal İslamcılık, XIX. yüzyılın sonlarına doğru ortaya çıkmış siyasi bir ideolojidir. İkinci Meşrutiyetle tamamen etkili bir siyaset tarzı haline gelmiştir. İslam'ı bir bütün olarak yeniden toplumsal, siyasal ve kültürel yaşama egemen kılmak amacıyla hareket eden bu ideoloji Birinci Dünya Savaşı yıllarına kadar Osmanlı'daki en güçlü siyasal akımlardan biri olmuştur. Cumhuriyet döneminde ise, Modern Türkiye'nin laikleşme çabalarıyla bir duraklama dönemine girmiştir. Ancak siyasal İslamcılık 1950'li yıllardan sonra yeniden güçlenerek ortaya çıkmıştır. Siyasal İslamcılık düşünce olarak Kur'an'dan ve İslami ilkelerden hareket etmekle birlikte dini sonuçlara değil, siyasi sonuçlara varmıştır. Siyasal İslamcılık, siyasi ideoloji olarak kendi içinde bir takım ilkeler içerir. Bu ilkeler, İslam hakikati bilgisine eşdeğerdir. Hakikati ifade etmenin geçerli ve etkin yöntemi siyaset olduğu için, İslamiyet adına hakikatleri halk adına temsil etme hak ve yetkisi bu ideolojiye ait olarak görülmektedir. Siyasal İslamcılık ideolojisinin tarikat ve cemaat bağlamında politize olmuş bir harekettir. Bu hareket içinde tarikat ve cemaat bağlamında her grup kendi din algısını oluşturmaktadır. Bu farklı din algıları da beraberinde kendinden olmayanı ötekileştirme anlayışını doğurmuştur. IX-XIII. yüzyıl arasındaki İslam filozofları devlet ve siyaset hakkında değişik görüşler geliştirmişlerdir. İslam filozoflarının siyaset felsefelerinde erdemli insan arayışının olduğu, Siyasal İslamcılarda ise politik düzlemde daha çok etkin hale gelmenin arayışı olduğu görülmektedir. Siyasal İslamcılık modern parametreleri kullanarak modern bir harekete dönüşmüştür. Bu anlamda Cumhuriyet Türkiye'si ölçeğinde siyasal İslamcılığın öz itibariyle kendiliğinden oluşmadığı, kendisi dışında şartlara bağlı bir hareket olduğu görülmektedir. Siyasal İslamcılık modernitenin bir sonucudur.

ThePoliticalIslamism is called as an ideologythatcameintobeingtowardtheend of 19 thcentury. DuringThe Second Mesrutiyet, it had transformedinto a fullyeffectivepoliticalstyle. ThePoliticalIslamism in theOttomanEmpirecreatedthemostpowerfullpoliticalmovement at that time. ThismovementtriedtomakeIslamthat has completellyhegemongyoveralltheIslamicMillieu in respect of politicalandcultural life in the World duringthe World War I. Themovementwasstoppedbyestablishing of Republic of Turkey in 1923. HoweverthePoliticalIslamism has continuallyappearedby re-strengtheningitshegemonicpowerafter 1950 years in the New Republic of Turkey. ThePoliticalIslamismhavereachedpoliticalresults not Islamicresultsevenif it has claimedthat it behaved in socialandcultural life accordingtotheIslamicreligiousprinciples. ThePoliticalIslamism, as a politicalideology, has someprinciples in itsownpolicy. TheseprinciplesareequivalenttoIslamicprinciples. One of thecurrentandeffectiveway of expression is politics. So it is seenthatrepresentsrealities in the name of IslamandGodAllmighty. Politicalideology of Islamism is a movementpoliticized in thecontext of sectandreligiousgroupswithinthismovementmakeseveryreligiousgroupitsownconcept of religion. Thesedifferentmovementsandtheirreligiousconceptiongavebirthtoattitudeexcludingthethoughtsdifferentfromtheirs. TheMuslimPhilosopherslivedbetween 9th and 13th centuriesdevelopeddifferentopinionsaboutgovermentandpolitics. Obviously, thereexist a searchfor "thevirtuousman" in thephilosophy of politics of thephilosopherswhilethereexist a searchfor "becomingmoreactive in thepoliticalarea" in thephilosophy of politicalIslamist. Bymeans of Modern parametres, havebeenthepoliticalIslamturnedinto a modern movement. Inthis sense; it is clearlyseenthatpoliticalIslamism in theRepublic of Turkeyisn't a movementwhichgrowupwithoutrhymeorreason but theoneconnectedwithexternalconditions. PoliticalIslamism is a resultmodernity.