Asr-ı Saâdet Arap Şiirinde Habeşistan’a Hicret

Abstract

İslâm dininin tebliğ edilmesini emreden ayetlerin inmesiyle birlikte Allah Resûlü ilâhî buyruk gereği insanları açıktan İslâm’a davet etmeye koyulur. Başlangıçta yeni dine davet halk arasında kabul görse de Allah’a ortak koştukları putlar Allah Resûlü tarafından eleştiri konusu yapılınca Mekke halkı İslâm davetini engellemek adına aralarında söz birliği ederler. Zamanla Müşrikler Allah Resûlü’ne ve Müslümanlara fiilî işkence uygularlar. Müslümanlara uygulanan işkenceler tahammül sınırını aşınca Allah Resûlü, sahabeye geçici süreyle Habeşistan’a hicret etmeleri yolunda tavsiyede bulunur. Zira İslâm davetinin güçlenmesi gerekmektedir ve Habeşistan bu durum için en uygun zemindir. Çünkü Habeşistan ülkesine sığınanları himayesine almakla tanınan âdil bir hükümdar tarafından yönetilmektedir. Asr-ı saâdet Arap şiiri Habeşistan’a hicret eden veya Habeşistan’a hicret edenlerle bir şekilde bağlantısı bulunan şairlerin hicrete teşvik, hicret edenlerin akıbeti hususunda endişe duyma ve Müslümanlara uygulanan baskıları hazmedememe gibi yaşanan hadiseler karşısındaki duygularını bütün çıplaklığıyla gözler önüne sermektedir. Habeşistan’a hicret esintileri içeren şiir metinlerinde az da olsa Kur’ân-ı Kerîm ve hadis-i şerîf izlerine de rastlanmaktadır. Habeşistan’a hicret hadisesinin vahyin inmeye başladığı erken döneme tekabül etmesi dikkate alındığında Kur’ân’ı Kerîm ve hadis-i şerif izlerinin az olması beklenecek bir durumdur.