Çokamay, BahadırYiğitaslan, Berkay2025-01-262025-01-262024https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=KMB79M3N7zK1UR2WYeRgQrAGcYFJ-a5ITpem0nQq3xjRBKcBr_rtCpBxD6Xs85rNhttps://hdl.handle.net/20.500.12428/9934Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Müzik Ana Sanat DalıBestecilik, en yalın haliyle müzikal anlamda temel prensiplere hâkim olmayı ve bu temel prensipler ışığında özgün bir sanatsal ifade ortaya koyabilmeyi gerektirir. Besteci, müzikal yeteneği, ifade biçimi, estetik anlayışı, yaratıcılığı ve teknik becerileri gibi unsurların birleşimi olan besteleme yolculuğunun sonunda ortaya çıkan özgün eseri ile dinleyicilerini etkilemeyi ve onlarla duygusal bir bağ kurmayı amaçlar. Besteye hazırlık sürecinde, bestelenen eserin hangi amaçla, nerede ve nasıl kullanılacağının planlanmasının, ortaya çıkan eserin başarısını etkileyen önemli bir aşama olduğu düşünülmektedir. Tiyatro alanında beste yapmak için ise besteci, bireysel yaklaşımının yanında sahnelenen oyunların belirleyici unsuru olan yönetmenlerin görüşleri ve yaklaşımlarını da dikkate almalı ve çalışmalarını yönetmenin kurmak istediği konseptle uyumlu bir şekilde sürdürmelidir. Bestecinin, yönetmenden bağımsız sanatsal yaklaşımının, oyunun bütünlüğüne zarar vermesi öngörülmektedir. Bunun yanı sıra müzikal anlamda eksiksiz denebilecek bir bestenin, oyun için uyumsuz, dolayısıyla başarısız bir çalışma olabileceği de gözden kaçırılmamalıdır. Bu çalışmada, tiyatro yönetmenlerinin tiyatroda müzik kavramına bakış açılarından hareketle, tiyatro alanında çalışma yapmak isteyen bestecilerin ne tür durumlarla karşı karşıya kalabileceği, müzik-oyun uyumunda besteci ve yönetmenlerin rolü gibi öne çıkan başlıklar ele alınmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden fenomenoloji tercih edilmiş ve böylelikle konuya yönelik görüşlerin detaylı incelenmesi sağlanmıştır. Veriler toplanırken katılımcıların görüşlerini rahat ifade edebilmeleri açısından yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak tiyatro yönetmenlerinin oyunlarındaki müzik icra pratiklerine yönelik düşüncelerinin analizi ve yorumlanması gerçekleştirilmiştir.Composition, in its simplest form, requires mastery of basic musical principles and the ability to create a unique artistic expression in the light of these basic principles. The composer aims to impress his/her audience and establish an emotional bond with them through the original work that emerges at the end of the composing journey, which is a combination of elements such as musical talent, expression, aesthetic understanding, creativity and technical skills. In the process of preparation for composition, it is thought that planning for what purpose, where and how the composed work will be used is an important stage that affects the success of the resulting work. In order to compose in the field of theater, the composer should take into account the views and approaches of the directors, who are the determining factors of the plays staged, as well as his/her individual approach, and continue his/her work in harmony with the concept that the director wants to establish. It is foreseen that the composer's artistic approach independent of the director may harm the integrity of the play. In addition, it should not be overlooked that a composition that can be considered musically complete may be incompatible with the play, and therefore a failed work. In this study, based on the perspectives of theater directors on the concept of music in theater, prominent topics such as what kind of situations composers who want to work in the field of theater may face and the role of composers and directors in music-play harmony are discussed. Phenomenology, one of the qualitative research methods, was preferred in the study, thus enabling a detailed examination of the views on the subject. While collecting the data, semi-structured interview form was used to analyze and interpret the opinions of theater directors about the music performance practices in their plays.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessMüzikMusicMaster Thesis193866180