Kuru, TolgahanYılmaz, Onur2025-01-272025-01-2720201300-29451308-9889https://doi.org/10.5798/dicletip.706129https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/370685https://hdl.handle.net/20.500.12428/17348Amaç: Bu çalışmanın amacı hastanemiz acil servisine başvuran ve kliniklerimizde distal radius kırığı nedeniyle cerrahiolarak tedavi edilen ve takipleri yapılan hastaların kırık paternleri ve uygulanan tedaviler ile kırık kaynaması arasındakiilişkiyi araştırmaktır.Yöntemler: Çalışmaya dahil edilen hastaların epikrizleri ve X-ray görüntüleri taranarak DRF’leri AO sınıflandırmasistemine göre sınıflandırılmıştır. Ayrıca hastaların yaşı, cinsiyeti, kırık oluşma paterni, uygulanan tedavi türü, konservatifolarak takip edilen hastalarda cerrahi yapılıp yapılmadığı, hastanede yatış süresi, izlem süresi, kaynama durumu vekomplikasyonları kaydedilmiştir. Hastalara uygulanan tedavilerin sonuçları komplikasyonlar ve kırık kaynamasıaçısından değerlendirilmiştir.Bulgular: Kliniğimizde cerrahi olarak tedavi edilen distal radius kırıklarının 41’inde (%78.8) doğrudan travma sonrasıcerrahi planlanırken, 11’inde ise (%21.2) acil serviste kapalı redüksiyon sonrası sirküler alçı uygulandıktan sonrapoliklinik takiplerinde kırık hattında kayma olması üzerine cerrahi planlama yapılmıştır. Hastaların ortalama yatış süresi3.5 ± 1.8 (min-maks: 1-10) gün olarak bulunmuştur. Ortalama izlem süresi 95.8 ± 51.7 gündür. Konservatif olarak takipedilen ve sonrasında cerrahi tedavi uygulanan hastaların yaş ortalaması doğrudan cerrahi uygulanan hastalardanistatistiksel olarak anlamlı şekilde daha yüksektir (p=0.045). İki grup arasında preoperatif voler tilt, radial inklinasyon,radial uzunluk ve eklem basamaklanması açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır. Sonuç: Hastalarımızda uygulanan çeşitli cerrahi tekniklerinin tümünde tam kaynama sağlanmış olup, bu tekniklerarasında postoperatif komplikasyonlar açısından anlamlı fark saptanmamıştır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessCerrahiArticle47117117710.5798/dicletip.706129370685