Kemaloğlu, Azer BanuErem, Esma2025-01-262025-01-262021https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=RjZwH00oMG4iNa5Sgvlgg_99bwXnpXPGiQXri-nuxjCmNywJNhIUWY_z3BrjorAAhttps://hdl.handle.net/20.500.12428/9289Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Batı Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı, İngiliz Dili ve Edebiyatı Bilim DalıPostmodernizm, tarihsel gerçekleri sorgulamak ve sorunsallaştırmakla ilgilenir. Tarihçiliğin önde gelen teorisyenlerinden Linda Hutcheon, tarihçilerin tarihi gerçekleri taraflı yorumlarıyla yeniden inşa ettiklerini tartışır. Kurgunun gerçeğe benzerliğini vurgulayarak, tarih ve kurmaca arasındaki bağlantıya odaklanır. Bu nedenle Hutcheon, tarihsel yorumların nesnelliğini sorunsallaştırır. Üst anlatılarla ilgili tarih anlatılarının muğlak olduğunu savunur. Bu onun tarihyazımsal üstkurmaca teorisi ile öne sürülmüştür. Bu bağlamda Margaret Atwood'un The Handmaid's Tale (1985) ve Doris Lessing'in The Cleft (2007) adlı yapıtları, tarihçilerin öyküleri aracılığıyla kısmi anlatılarına bir bakış açısı sağlar. Atwood'un kurgusu, erkek egemen toplumda konuşulmayan gerçekliği sunan bir kadın figürü Offred ile tarihin büyük anlatımına meydan okur. Lessing'in alternatif dünya temsili, İncil'deki üst-anlatı ile yüzleşerek yaratılış mitinin tam bir tersine çevrilmesini sunar. Bu romanlar, tarihin paradoksal ve spekülatif gerçeklerini sorgulayarak meydan okumalarında birleşir. Bu kurmaca eserlerin her iki kahramanı da ideolojik ve ataerkil yaptırımlar altındaki tarihin büyük anlatısını sorunsallaştırmaktadır. Ancak paradoksal davranırlar. Tarihsel anlatının gerçekliğini sorgulasalar da, hikayeleri kendi kişisel yorumlarıyla yeniden kurgulamaya çalışırlar. Bu yanlılık, tarih ve kurgu arasında bir yakınlık yaratır. Dolayısıyla paradokslar, meydan okumalar ve taraflı anlatımlar her iki roman için de postmodernist bir okumaya olanak sağlar. Bu çerçevede bu tez, Hutcheon'un tarihyazımsal üstkurmaca yöntemini her iki kurguda da tarihe örnekler üzerinden incelemeyi amaçlamaktadır.Postmodernism deals with questioning and problematizing historical facts. One of the prominent theoreticians of historiography, Linda Hutcheon debates that historians rebuild historical facts due to their biased interpretations. Emphasizing the verisimilitude of fiction, she focuses on the connection between history and fiction. Therefore, Hutcheon problematizes the objectivity of historical interpretations. She argues that the narrations of history regarding the metanarratives are ambiguous. This is what her theory of historiographic metafiction suggests. In this context, Margaret Atwood's The Handmaid's Tale (1985) and Doris Lessing's The Cleft (2007) provide an insight into the partial narrations of historians through their stories. Atwood's fiction challenges the grand narration of history with a female figure, Offred, who presents the unspoken reality within the male-dominated society. Lessing's representation of alternative world offers a complete reversal of the creation myth, confronting the Biblical metanarrative. These novels are united within their challenges, questioning the paradoxical and speculative facts of history. Both protagonists of these fictional works problematize the grand narration of history which is under the ideological and patriarchal sanctions. However, they act paradoxically. Although they question the reality of the historical narration, they attempt to reconstruct the stories through their personal interpretations. This partiality creates a closeness between history and fiction. Therefore, paradoxes, challenges, and biased narrations enable a postmodernist reading for both novels. Within this framework, this thesis aims to explore Hutcheon's theory of historiographic metafiction through the examples related to history in both fictions.eninfo:eu-repo/semantics/openAccessBatı Dilleri ve EdebiyatıWestern Linguistics and Literatureİngiliz Dili ve EdebiyatıMaster Thesis189704214