Türkiye'de bankacılık sektörünün sermaye kaynak yapısı ve risk yönetimi anlayışındaki değişim

Türkiye'de bankacılık, geleneksel aracılık hizmetlerinin yerine getirilmesinden değil, devletin borçlanma ihtiyacından doğmuştur. Devletin borçlanma ihtiyacını başlangıçta yerli sermaye kapsamında sayılabilecek, Galata Bankerleri karşılarken, süreç içerisinde bunların yerini yabancı sermayeli bankalar almıştır. 2. Meşrutiyetten sonra milli ekonomi yaratma çabasına paralel olarak, milli sermayeli bankalar kurulup, güçlendirilmeye çalışılmış, ancak istenen başarı sağlanamamıştır. Cumhuriyetin kuruluşundan sonra, bankacılık sektöründe yerli sermayenin ağırlığı artmış, fakat zamanla, uygulanan ekonomik politikalar ve birçok değişkene bağlı olarak bankaların sermaye kaynak yapısı değişim göstermiştir.Bankacılık sektöründe temel risk algısı kredi riski iken, finansal piyasaların hızla küreselleşmesi, teknolojik gelişmeler, ürün çeşitliliğinin artması gibi birçok nedene bağlı olarak, bankaların maruz kaldığı riskler çeşitlenerek artmıştır. Türk bankacılık sektöründe, Dünyada ki gelişmelere paralel olarak risk algısı ve risk yönetim anlayışı büyük değişiklikler göstermiştir.Bu çalışmanın birinci bölümünde Türkiye'de bankacılık sektörünün sermaye kaynak yapısının tarihsel gelişimi incelenmiştir. Çalışmada, Osmanlı devletinin son döneminde, özellikle Kırım savaşından sonra, devletin borçlanma ihtiyacını karşılamak amacı ile kurulan bankalar, 2. meşrutiyettin ilanıyla sektörün millileştirilme çabaları, Cumhuriyet döneminde bankaların sermaye kaynak yapılarında ki değişim, Kasım 2000 ve Şubat 2001 krizlerinden sonraki gelişmeler değerlendirilmiştir. İkinci bölümünde risk ve risk yönetim kavramları, Türkiye'de bu alandaki mevzuat değişiklikleri ve bankaların uygulamaları analiz edilmeye çalışılmıştır.Anahtar Kelimeler; Bankacılık Sektörü, Sermaye kaynak Yapısı, Risk, Risk yönetimi

Banking in Turkey arose from the need of the government borrowing not to fulfil the traditional brokerage services. At the beginning the government borrowing was satisfied by Galata Bankers, who had domestic capital, however during the time banks with foreign funds took the place of these institutions. After the second constitutional, to develop the Turkish economy banks with domestic capital were established but the desired success weren?t provided. After the foundation of the Republic, in the banking sector the influence of the domestic capital increased, but over time capital source structure of the banks was changed depending on economy policies and many other variables.In the banking sector the most important risk is the credit risk. Due to globalisation of financial markets, technological developments, increasing in product diversity many different kinds of banking risks have increased. Turkish banking sector, in line with developments in the world have shown major changes in risk perception and risk management approach.In the first part of this study historical development of the structure of the Turkish banking sector?s capital resources is examined. In the second part risk and the risk management, legislation changes about these concepts and the applications at banks are analyzed. As a result, through all this study, the banks that were established at the last period of the Ottoman Empire; especially after the Kırım War in order to meet the need of government borrowing, the efforts to nationalize the banking sector after the second constitutional, the changes of the structure of the Turkish banking sector?s capital resources during the Republic period, the developments after the crises in November 2000 and February 2001 are examined.Key words: Banking Sector, The Structure of Capital Resources, Risk and Risk Management.