Çocuk yoğun bakım ünitemizde takip edilen travma hastalarının retrospektif olarak değerlendirilmesi

dc.contributor.advisorBattal, Fatih
dc.contributor.authorDanacı, Cahide
dc.date.accessioned2025-01-27T06:21:48Z
dc.date.available2025-01-27T06:21:48Z
dc.date.issued2024
dc.departmentÇOMÜ, Enstitüler, Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
dc.descriptionTıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
dc.description.abstractAMAÇ: Çalışmamızda bölgemizde meydana gelen çocukluk çağı travmalarının verilerini inceleyerek çocuk travma vakalarının etiyolojisi, mortalite oranları, tedavi yöntemleri ve sonuçlarını incelemeyi amaçladık. YÖNTEM: Çocuk yoğun bakım ünitesinde Ocak 2019 ile Aralık 2023 tarihleri arasında travma nedeniyle takibi yapılan hastaların verileri retrospektif olarak incelendi. Çalışmaya alınan 90 hastanın demografik bilgileri, başvuru şekli, hastane yatış süreleri, travma mekanizmaları, vital bulguları, laboratuvar sonuçları, tedavileri kaydedildi. Hastalar GKS, PTS, PEUS, ISS, AIS, PRISM III ve PELOD skorları ile değerlendirildi. BULGULAR: Çalışma örneklemimiz 90 hastadan oluşmaktaydı. En küçük hasta 1 aylık, en büyük hasta ise 17 yaş 2 aylıktı. Hastaların çoğunluğu erkek (%77,8) ve en çok başvurunun 2023 yılında olduğu ve yaz aylarında travma vakaları daha sık görüldüğü saptandı. Yüksekten düşme en sık görülen travma etiyolojisiydi (%28,9). Mortalite oranı %7,7 idi. Mekanik ventilasyon ihtiyacı baş/boyun yaralanması olanlarda daha fazlaydı. Kan transfüzyonu ve inotrop desteği alanların yatış süreleri daha uzun olarak saptandı. Exitus olan hastaların GKS, PEWS, PTS ve PRISM-III skorları sağ kalanlardan istatiksel olarak anlamlı derecede düşüktü. SONUÇ: Bölgemizdeki verilerin araştırılması sonucunda motosiklet kazaları ve suda boğulmaların travma etyolojileri arasında öne çıktığı belirlendi. Skorlama sistemlerinin yanı sıra klinik değerlendirme ve hasta takibi de çocukluk çağı travma hastalarında hayati öneme sahiptir. Çocuk acil servislerinde çalışan doktorlar, hemşireler, cerrahlar, radyologlar ve diğer sağlık personeli arasında etkin iletişim ve iş birliği bu hastaların takibinde önemlidir. Bu yaklaşım, travma vakalarının etkili bir şekilde yönetilmesine ve hasta bakımının kalitesinin artırılmasına katkı sağlayacaktır. ANAHTAR KELİMELER: pediyatrik travma, risk faktörleri, travma skorları, çocuk yoğun bakım, mortalite
dc.description.abstractOBJECTIVE: In our study, we aimed to examine the data of childhood traumas occurring in our region in order to investigate the etiology, mortality rates, treatment methods, and outcomes of pediatric trauma cases. METHODS: The data of patients monitored due to trauma in the pediatric intensive care unit between January 2019 and December 2023 were retrospectively reviewed. Demographic information, mode of admission, length of hospital stay, trauma mechanisms, vital signs, laboratory results, and treatments of the 90 patients included in the study were recorded. Patients were assessed using GCS, PTS, PEUS, ISS, AIS, PRISM III, and PELOD scores. RESULTS: Our study sample consisted of 90 patients. The youngest patient was 1 month old, while the oldest was 17 years 2 months old. The majority of patients were male (77.8%), and it was observed that the highest number of admissions occurred in 2023, with trauma cases being more frequent during the summer months. Falls from height were the most common trauma etiology (28.9%). The mortality rate was 7.7%. There was a higher need for mechanical ventilation among patients with head/neck injuries. Patients requiring blood transfusion and inotropic support had longer hospital stays. Deceased patients had significantly lower GCS, PEWS, PTS, and PRISM-III scores compared to survivors. CONCLUSION: Upon investigating the data in our region, motorcycle accidents and drownings emerged as prominent trauma etiologies. In addition to scoring systems, clinical assessment, and patient monitoring play a vital role in pediatric trauma patients. Effective communication and collaboration among doctors, nurses, surgeons, radiologists, and other healthcare personnel working in pediatric emergency departments are crucial in the management of these patients. This approach will contribute to the effective management of trauma cases and the enhancement of the quality of patient care. KEY WORDS: pediatric trauma, risk factors, trauma scores, pediatric intensive care unit, mortality
dc.identifier.endpage91
dc.identifier.startpage1
dc.identifier.urihttps://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=KMB79M3N7zK1UR2WYeRgQizHSVpnv2t_9YkDpGmDSSofDFHyabPhEBAaUQKPl5rQ
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12428/12458
dc.identifier.yoktezid868290
dc.language.isotr
dc.publisherÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
dc.relation.publicationcategoryTez
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_Tez_20250125
dc.subjectÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları
dc.subjectChild Health and Diseases
dc.titleÇocuk yoğun bakım ünitemizde takip edilen travma hastalarının retrospektif olarak değerlendirilmesi
dc.title.alternativeRetrospective evaluation of trauma patients followed in our pediatric intensive care unit
dc.typeSpecialist Thesis

Dosyalar