Toplumsal cinsiyet açısından yönetimde kadın ve üst düzey yönetici pozisyonuna yükselmelerindeki engeller: Çanakkale ili örneği

Abstract

Bu araştırmada, toplumsal cinsiyet açısından yönetimde kadın ve üst düzey yönetici pozisyonuna yükselmelerindeki engelleri incelemek amaçlandı. Tanımlayıcı tipteki bu araştırma 20 Şubat 2019 – 18 Nisan 2019 tarihleri arasında Çanakkale ilinde üç farklı kurumda (Ağız ve Diş Sağlığı Merkezi, İl Merkez Belediyesi ve Kipa AVM) gerçekleştirildi. Örnekleme 152'si kadın, 148'i erkek olmak üzere toplam 300 katılımcı alındı. Veriler "anket formu" ve "Cam Tavan Engelleri Ölçeği" kullanılarak, yüz yüze görüşme tekniği ile uygulandı. Verilerin analizinde; sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, min-max değerler, Shapiro-Wilk testi, ANOVA, bağımsız gruplar T-testi ve Pearson Çarpım Moment Korelasyon analizi kullanıldı. Katılımcıların %50,7'si kadın, %49,3'ü erkek, yaş ortalaması 35,8±8'dir. "Cam Tavan Engelleri Ölçeği" toplam puan ortalaması 137,1±20,1 (minimum 86, maksimum 190 puan) olduğu saptanmıştır. Ölçeğin yedi alt boyutu arasında en yüksek ortalamaya sahip örgüt kültürü ve politikaları (27,8±5,6) alt boyutu ve en düşük puan ortalamasına sahip mentorluk (6,5±2,0) alt boyutu olduğu saptanmıştır. Araştırma sonucunda katılımcıların sosyo-demografik özellikleri ile Cam Tavan Engelleri Ölçeğinin alt boyutları karşılaştırıldığında, cinsiyet, eğitim durumu, ikamet yeri ve aile tipi açısından aralarında istatistiksel açıdan anlamlı fark bulunmuştur. Cam Tavan Sendromu Ölçeği ile mesleki ayrım (r=0,776), kadınların kişisel tercih ve algıları(r=0,725), stereotipler (r=0,720), çoklu rol üstlenme (r=0,607), örgüt kültürü ve politikaları alt boyutları arasında yüksek derecede ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır (p<0,001). Yine Cam Tavan Sendromu Ölçeği ile informal iletişim ağları (r=0,488) ve mentorluk (r=0,416) arasında orta derecede ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır (p<0,001).

In this research, it was aimed to examine the barriers of women in management and their promotion to senior managerial positions in terms of gender. This descriptive study was carried out in three different institutions (Oral and Dental Health Center, City Center Municipality and Kipa AVM) in Çanakkale between 20 February 2019 and 18 April 2019. A total of 300 participants, 152 women and 148 men, were included in the sample. The data were applied by face-to-face interview technique using the "survey form" and the "Glass Ceiling Barriers Scale". In the analysis of data; number, percentage, mean, standard deviation, min-max values, Shapiro-Wilk test, ANOVA, independent groups T-test and Pearson Product Moment Correlation analysis were used. 50,7% of the participants were women, 49,3% were men, and the mean age was 35,8±8 years. The mean total score of the "Glass Ceiling Barriers Scale" was 137,1±20,1 (minimum 86, maximum 190 points). Among the seven sub-dimensions of the scale, organizational culture and policies (27,8±5,6) sub-dimension with the highest mean score and mentoring (6,5±2,0) sub-dimension with the lowest score were found. As a result of the research, when the socio-demographic characteristics of the participants and the sub-dimensions of the Glass Ceiling Barriers Scale were compared, a statistically significant difference was found between them in terms of gender, education level, place of residence and family type. There is a high degree of correlation between the Glass Ceiling Syndrome Scale and occupational discrimination (r=0,776), women's personal preferences and perceptions (r=0,725), stereotypes (r=0,720), multi-role playing (r=0,607), organizational culture and policies. a statistically significant relationship was found (p<0,001). Again, a moderate and statistically significant relationship was found between the Glass Ceiling Syndrome Scale and informal communication networks (r=0,488) and mentoring (r=0,416), (p<0,001).