Hastane öncesi acil sağlık hizmetleri çalışanlarının maruz kaldıkları şiddetin mesleki kaygıya etkisi

Abstract

Hastane öncesi acil sağlık hizmetleri çalışanları için çalışma koşulları şiddet açısından çok fazla risk içermektedir. Bu araştırma ile hastane öncesi acil sağlık hizmetleri çalışanlarının görevi başında karşılaştıkları şiddet durumları, şiddet karşısındaki davranışları ve mesleki kaygı düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma İstanbul İl Sağlık Müdürlüğü bünyesinde bulunan 112 acil sağlık hizmetleri çalışanlarıyla Ocak-Mart 2022 tarihleri arasında 466 kişi ile gerçekleştirilen betimsel ve ilişkisel bir çalışmadır. Çalışmada sosyodemografik özellikler anketi, şiddet anketi ve mesleki kaygı ölçeği kullanılmıştır. Katılımcıların %37,1'i görev yaptıkları kurumda şiddetle ilgili eğitim alırken %62,9'unun almadığı, %54,3'ünün meslek hayatında şiddete maruz kaldığı %45,7'sinin kalmadığı belirlenmiştir. En fazla maruz kalınan şiddet türü sözel/psikolojik şiddet olmuştur (%95,7). Şiddet karşısında katılımcıların %39,1'i beyaz kod vermiş olup, şiddet karşısında beyaz kod verilmemesinin başlıca sebebi olarak yasal sürecin uzun olup uğraşmak istememek olduğu görülmüştür (%70,0). Mesleki kaygı ölçeğinin iki alt boyutu vardır. Katılımcıların bedensel, fiziksel ve hayati kaygılar ortalaması 48,50 olup, ortam çalışan, ekipman ve çevresel faktörlere ilişkin kaygılar ortalaması 36,79 olduğu, mesleki kaygı ölçeği ortalaması ise 89,15 bulunmuştur. En fazla mesleki kaygıya sahip meslek grubu acil tıp teknisyenleri ve paramedikler olmuştur.

Working conditions for prehospital emergency health care workers involve a lot of risk in terms of violence. The aim of this study is to examine the relationship between prehospital emergency health care workers' situations of violence on the job, their behaviors against violence and their occupational anxiety levels. The study is a descriptive and relational study carried out with 112 emergency health services employees within the body of Istanbul Provincial Health Directorate and 466 people between January and March 2022. Sociodemographic characteristics questionnaire, violence questionnaire and occupational anxiety scale were used in the study. While 37.1% of the participants received training on violence in their institution, it was determined that 62.9% did not receive it, 54.3% were exposed to violence in their professional life and 45.7% did not. The most common type of violence was verbal/psychological violence (95.7%). In the face of violence, 39.1% of the participants gave a white code, and it was seen that the main reason why they were not given a white code in the face of violence was that the legal process was long and they did not want to deal with it (70.0%). The occupational anxiety scale has two sub-dimensions. The average of the participants' bodily, physical and vital concerns was 48.50, the average of the concerns about the environment, employee, equipment and environmental factors was 36.79, and the average of the occupational anxiety scale was 89.15. The occupational group with the highest occupational concern was emergency medical technicians and paramedics.