Suriyeli sığınmacıların damgalanma bağlamında yerel halk gözünden incelenmesi: Çanakkale örneği

Abstract

2011 yılında gerçekleşen Suriye iç savaşından bu yana, üç buçuk milyondan fazla Suriyeli, Türkiye'ye göç etmiştir. Bu göç süreci sonrasında göçmen, mülteci ve sığınmacı kavramları da daha yaygın kullanıma ulaşmıştır. Bu çalışma, Çanakkale yerel halkının, Suriyeli sığınmacılara karşı bakış açısını ortaya koymayı amaçlamıştır. Çanakkale yerel halkından olmak üzere 7 kadın, 14 erkek toplamda 21 kişiyle derinlemesine görüşme gerçekleştirilmiştir. Örneklem kümesi belirlenirken, maksimum çeşitlilik örnekleme tekniği kullanılmıştır. Aynı zamanda teorik örnekleme tekniği ile görüşmeci sayısı önceden belirlenmemiş, yeterli veri doyumuna ulaşıldığı ve ortaya konulmak istenen konular netleştiği zaman görüşmeler sonlandırılmıştır. Çalışma sonucunda yerel halk, eğitim ve kültür açısından, Türkiye'nin geneline oranla Suriyeli sığınmacıların daha az gelişmiş olduklarını düşünmektedirler. Savaş sonucunda ülkelerini terk eden sığınmacılara ''korkak'' damgası yapıştırarak, orada kalıp mevcut düzene karşı durmaları gerektiğini düşünmektedirler. Aynı durumu yaşamaları halinde, kendi ülkelerini terk etmeyerek savaşacaklarını vurgulayan yerel halk, bu noktada kültürel farktan bu davranışın kaynaklandığını söyleyerek, ötekileştirmenin de gerçekleşmesini sağlamaktadır. Sosyal politikaları, büyük çoğunluğun fazla bulduğu ve başka hangi sosyal politikalar gerçekleştirilebileceği noktasında ise ülkelerine dönmelerine yönelik politikalar izlenmesi gerektiğini düşünmektedirler.

More than three and a half million Syrians has immigrated to Turkey since the Syrian civil war that has begun in 2011. After this period of immigration the concepts of immigrant, refugee and asylum seeker has reached a more widespread usage. This study were aimed to present the perspective of local people of Çanakkale on Syrian asylum seekers. In-depth interviews were carried out with 7 women and 14 men, in total of 21 people from Çanakkale. While choosing the sample, maximum variation sampling method was used. At the same time, the number of sample were not decided before with the theoretical sampling; interviews were concluded when data sufficiency were reached and subjects that were intented to be presented were clear. As a resulf of the study, local people were thinking that Syrian refugees were less developed on the domains of education and culture when compared to themselves and the general public of Turkey. They were stigmatizing Syrians refugees as "cowards" and they were thinking they had to stay in their country and stand up against the current regime. Local people who has emphasized that if they were in the same situation they would not leave their country and would fight expressed this difference in behavior was caused by the culture, let marginalization take place. Most of the sample find the social policies which aim at Syrian refugees excessive and they were thinking new social policies should be about refugees going back to their country.