Topikal hemostatik ajanlarindan okside rejenere selüloz türlerinin karin içi yapişiklik oluşumunda etkilerinin karşilaştirilmasi

Abstract

Giriş: Genellikle abdominal ve pelvik cerrahi sonrası en önemli komplikasyonlardan biri adezyon oluşumudur. Bu postoperatif problem, ince barsak obstrüksiyonu, daha sonraki cerrahilerde istenmeyen barsak yaralanması riskinin artması, operasyon süresinin uzaması, kronik karın ağrısı, gebelik olasılığının azalması ve intraoperatif komplikasyonlar dahil olmak üzere çok sayıda morbidite ile ilişkilendirilmiştir. Bugüne kadar çeşitli cerrahi teknikler, farmakolojik ajanlar ve fiziksel bariyerler ile yapışıklık oluşumunun azaltılabileceği gösterilse de hiçbir yöntem tamamen başarılı olmamıştır. Amaç: Bu çalışma topikal hemostatik ajanlardan okside rejenere selüloz türüne ait iki hemostatik ajan olan Surgicel ve Fibrillar'ın karın içi yapışıklık oluşumuna olan etkilerini makroskopik ve mikroskopik açıdan karşılaştırmak amacıyla gerçekleştirildi. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 30 adet Wistar Albino dişi sıçan kullanılmıştır. Yapılan deneysel çalışma modelinde beş ayrı grup istatistiksel olarak ikili karşılaştırmalar yapılarak değerlendirilmiştir. Makroskopik olarak yapışıklık değerlendirilmesi Nair skorlamasına göre yapılmıştır. Nair skorlamasında yapışıklığın şiddeti, yaygınlığı ve yapışıklık durumu skorlanarak değerlendirilmiştir. Histopatolojik olarak ise çıkarılan dokular inflamasyon, fibrozis, vaskularizasyon ve mezotelyal proliferasyon, hemostaz ve yabancı cisim reaksiyonu skorlanarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Çekum ve çevresindeki periton dokusunda makroskobik olarak yaygınlığına ve yapışıklık oluşumuna göre karşılaştırıldığında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunurken (sırasıyla p:0,004, p:0,007); yapışıklığın şiddetine göre karşılaştırıldığında anlamlı fark bulunmamıştır. Çekum ve çevresindeki periton dokusunda mikroskobik olarak inflamasyon, fibrozis, mezotel proliferasyonu, yabancı cisim reaksiyonu açısından karşılaştırıldığında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunurken (sırasıyla p:0,023, p:0,039, p:0,007, p:0,003); vaskülarizasyon ve hemoraji açısından anlamlı fark bulunmamıştır. Sonuç: Fibrillar türü hemostatik ajanın çeşitli parametlerlerle karşılaştırıldığında Surgicel türüne kıyasla karın içi yapışıklık oluşumunu anlamlı şekilde arttırdığı görülmüştür(p<0,05).

İntroduction: Adhesion formation is one of the most important complications after abdominal and pelvic surgery. This postoperative problem has been associated with numerous morbidities, including small bowel obstruction, increased risk of unintended bowel injury in subsequent surgeries, prolonged operative time, chronic abdominal pain, reduced likelihood of pregnancy, and intraoperative complications. Various pharmacological agents and methods have been used in the prevention and prophylaxis of postoperative intraperitoneal adhesions to date. The results of the sestudies did not reach a definite conclusion about the prevention of postoperative adhesions. Numerous animal studies with different methodologies have been conducted to elucidate the effects of ORC-based absorbable hemostats on adhesion formation in rat models; but the results are in consistent. Objective: It was carried out to investigate and compare the effects of two oxidized regenerated cellulose type hemostatic agents (Surgicel-Fibrillar) on intra-abdominal adhesion formation. Material and Method: Thirty Wistar Albino female rats were used in the study. The rats were housed in rooms with 50% humidityand 20±2 °C. Rats were fed ad libitum with water and feed. Ethics committee approval was obtained from Çanakkale Onsekiz Mart University Animal Experiments Local Ethics Committee with the date 25.02.2022 and decision number 2022/02. Histopathological examinations and evaluations were performed in Çanakkale Onsekiz Mart University, Department of Histology and Embryology. This Project was supported by the Scientific Research Coordination Unit with the Project number TTU-2022-4124. Results: When the macroscopic extentand adhesion formation in the cecum and surrounding peritoneum tissue were compared, there was a statistically significant difference between the groups (p:0.004, p:0.007, respectively); No significant difference was found when compared according to the severity of adhesion. When the cecum and surrounding peritoneum tissue were microscopically compared in terms of inflammation, fibrosis, mesothelial proliferation, and foreign body reaction, there was a statistically significant difference between the groups (p:0.023, p:0.039, p:0.007, p:0.003, respectively); There was no significant difference in terms of vascularization and hemorrhage. Conclusion: It was observed that fibrillar type hemostatic agent significantly increased intra-abdominal adhesion formation compared to Surgicel type when compared with various parameters (p<0.05).