Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü'nün (NATO) siber güvenlik politikası

Abstract

Bilgi ve iletişim teknolojilerindeki hızlı değişim geleneksel uluslararası sistemin yapısını hızla değiştirmiş, dünya küresel bir köy haline gelmiştir. Giderek birbirine bağlanan dünyada yeni güvenlik tehlikeleri ortaya çıkmıştır. Yeni ortaya çıkan güvenlik tehditleri uluslararası sistemi derinden etkilemeye başlamıştır. Uluslararası sistemi etkileyen en önemli tehditlerden birisi de siber uzay olmuştur. Siber uzay ortaya çıkışı itibariyle sanal bir boyut olmakla beraber yapısı, genişliği ve derinliğiyle dünyadaki canlı- cansız birçok nesneyi kendi içerisinde bağlamıştır. Bu bağımlılıkla birlikte devletler, bireyler, özel şirketler ve örgütler için yeni asimetrik güç dengesi, kuvvet çarpanı ortaya çıkmış, geleneksel olarak adlandırılan uluslararası sisteme bir başkaldırı meydana gelmiştir. Bu başkaldırıyla birlikte devletler kaynağı belirsiz ve öngörülemeyen tehditlerden çok fazla etkilenmeye başlamışlardır. Devletler siber uzaydan gelen tehditlere karşı tek başlarına yetersiz kaldıklarını; güvenliklerini sağlamak için uluslararası iş birliğinin gerekli olduğunu anlamışlardır. Devletlerin güvenliklerini ve iş birlikleri etkin olarak kullanabilmeleri içinse kolektif savunma örgütü olan NATO en iyi seçenek olmuştur. Soğuk Savaş sonrası varlığını devam ettiren ve temel ilkelerinden biri uluslararası sistemdeki değişikliğe ayak uydurmak olan NATO, siber uzaydan gelen tehditlere karşı üye devletlerini korumak için siber uzayı anlamaya çalışmış ve siber güvenlik politikalarını hızla geliştirmiştir. NATO'nun, uluslararası sistemde üye devletlerini korumak ve gelecekte var olabilmek için siber güvenlik politikalarını değişen şartlara uygun şekilde güncellemesi gerekmektedir. Tezin konusu da hızla değişen siber uzay tehditlerine karşı NATO'nun siber güvenlik politikaları ve bu anarşik boyutta NATO'nun misyonunun devam edip edemeyeceğidir.

The rapid change in information and communication technologies has rapidly changed the structure of the traditional international system, and the world has become a global village. In an increasingly interconnected world, new security threats have emerged. Emerging security threats have begun to deeply affect the international system. One of the most important threats affecting the international system has been cyberspace. Although cyberspace is a virtual dimension as of its emergence, it has connected many living and non living objects in the world with its structure, width, and depth. With this dependence, a new asymmetrical balance of power and force multiplier has emerged for states, individuals, private companies, and organizations, and a rebellion against the traditionally called international system has occurred. With this revolt, states have begun to be affected a lot by uncertain and unpredictable threats. States alone are inadequate against threats from cyberspace. They understand that international cooperation is necessary to ensure their security. NATO, the collective defense organization, has been the best option for states to use their security and cooperation effectively. NATO, which continued its existence after the Cold War and one of its basic principles was to keep up with the change in the international system, tried to understand cyberspace and rapidly developed its cyber security policies in order to protect its member states against threats from cyberspace. NATO needs to update its cyber security policies in accordance with changing conditions in order to protect its member states in the international system and to exist in the future. The subject of the thesis is NATO's cyber security policies against rapidly changing cyberspace threats and whether NATO's mission can continue in this anarchic dimension.