Karşılaştırmalı eğitim bağlamında okul gelişimine yönelik bir okul kalite güvencesi modeli

Abstract

Bu araştırmada karşılaştırmalı eğitim bağlamında temel eğitim okullarına yönelik bir okul kalite güvencesi modelinin geliştirilmesi amaçlanmaktadır. Bu bağlamda araştırma hem nitel hem de nicel verilerin bir arada kullanıldığı karma yöntem ile tasarlanmıştır. Araştırmanın nitel boyutu iki kısımdan oluşmaktadır. İlk kısımda "Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı" olarak adlandırılan PISA (Programme for International Student Assessment) (2018) sınavında başarılı olan bazı ülkeler ile Türk eğitim sisteminin temel eğitim okullarına yönelik kalite güvencesi uygulamalarına yer verilmektedir. Araştırmanın nitel boyutunun ikinci kısmına ilişkin öğretim üyeleri, eğitim müfettişleri, okul yöneticileri ve öğretmenlerle görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Elde edilen veriler, belirlenen temalar altında betimsel analiz tekniği kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmanın nicel boyutunda ise araştırmacı tarafından öğretmenlere yönelik bir okul kalite değerlendirme anketi geliştirilmiş ve Çanakkale ili merkez ilçesinde görev yapan öğretmenlere uygulanmıştır. Her bir anket sorusuna yönelik frekans, yüzdelik ve ortalama hesaplaması yapılarak katılımcıların hangi kategorilerde yanıtlar verdikleri belirlenmiştir. Yanı sıra katılımcıların "kategorilere verilen yanıtlar" ile "okul türü" arasındaki ilişkiyi incelemek için ² bağımsızlık testi yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda, yapılan doküman incelemelerinden ve görüşmelerin analizlerinden elde edilen bulgular ışığında temel eğitim okullarına yönelik bir okul kalite güvencesi modeli ortaya konulmuştur. İlgili modelde yer alan kalite güvencesi uygulamalarının, paydaşları, süreci, veri toplama araçları ve çıktıları yapılandırılmıştır. Araştırmanın nicel boyutunda öğretmenlerin görüşlerine göre, Çanakkale ili merkez ilçesindeki temel eğitim okullarının fiziksel yapı ve olanaklarının iyileştirilmesi ve okulların sivil toplum örgütleri ile iş birliği yaparak daha çok öğrenim süreçlerinin içerisinde yer almalarının sağlanması önerilebilir.

In this research, it is aimed to develop a school quality assurance model for basic education schools in the context of comparative education. In this context, the research was designed with a mixed method in which both qualitative and quantitative data were used together. The qualitative dimension of the research consists of two parts. In the first part, some countries that were successful in PISA (Programme for International Student Assessment) (2018) and the quality assurance practices of the Turkish education system for basic education schools are included. Interviews were held with faculty members, education inspectors, school administrators and teachers regarding the second part of the qualitative dimension of the research. The obtained data were analyzed using the descriptive analysis technique under the determined themes. In the quantitative dimension of the study, a school quality assessment questionnaire was developed by the researcher for teachers and applied to teachers located in the central district of Çanakkale. Frequency, percentage and arithmetic means were calculated for each survey question and it was determined in which categories the participants answered. In addition, the ² independence test was conducted to examine the relationship between the participants' "responses to categories" and "school type". As a result of the research, a school quality assurance model for basic education schools has been put forward in the light of the findings obtained from the document reviews and the analysis of the interviews. The stakeholders, process, data collection tools and outputs of the quality assurance practices in the relevant model are structured. According to the opinions of the teachers regarding the quantitative dimension of the research, it can be recommended to improve the physical structure and facilities of basic education schools in the central district of Çanakkale and to ensure that schools are more involved in learning processes by cooperating with non-governmental organizations.