Investigation of drawings and rotation skills in integral volume problems solving process within communities of practices

Abstract

In consequence of the studies on learning and teaching that can be stated as the basis of education and instruction process, new theories have been brought up and the concepts like communities of practices were generated via interaction of them. Communities of practices that one may encounter in daily life as well as education and instruction process can be stated as the learning environment where individual’s problems, matters or interests are shared and that provides expertise by sharing information on a subject or an area. Using visualization skills as well as individual’s algebraic skills in learning environment affect problem solving process. In this research that was conducted with non-positivist interpretive paradigm, drawing and rotation skills within the solution process of integral volume problems were scrutinized in terms of communities of practices. Integral Volume Test, which was tested in terms of reliability and validity, was applied to 101 students who were from the faculty of engineering, mathematics department of faculty of science and letters, primary mathematics teaching department of faculty of education in a state university in İstanbul chosen by using non-purposive sampling technique of nonprobability sample. In this study that benefits from semi-structured interview form and document analysis, data were analyzed with descriptive analysis in two different categories. As a result of the research, it has been revealed that student performances are low, that students having algebraic and spatial skills are successful in problem solving process and that institutional differences such as learning environment and academic members as well as personal differences such as knowledge, skill and motivation affect learning process. Considering that there are little research related to communities of practices, this research is thought to contribute to the literature.

Öğrenme ve öğretme üzerine yapılan çalışmalar ile yeni teoriler ortaya atılmış ve bunların aralarında gerçekleşen iletişim ile bireylerin çeşitli problem, sorun ya da ilgilerinin paylaşıldığı, herhangi bir konu ya da alan üzerinde uzmanlaşma olanağı sağlandığı öğrenme ortamı olarak ifade edilebilen uygulama topluluğu ortaya çıkmıştır. Matematik öğrenme ortamlarında bireylerin cebirsel becerilerinin yanında uzamsal becerilerinin kullanılması, problem çözüm sürecinde önemli bir yere sahiptir. Pozitivist olmayan yorumlayıcı paradigma ile yürütülen bu araştırma da integral hacim problemleri çözüm sürecinde gerçekleştirilen çizimler ve döndürme becerileri uygulama topluluğu bağlamında incelenmiştir. İstanbul ilinin bir devlet üniversitesinin mühendislik fakültesi çevre mühendisliği, inşaat mühendisliği ve makine mühendisliği bölümleri, fen edebiyat fakültesi matematik bölümü ve eğitim fakültesi ilköğretim matematik öğretmenliği bölümlerinden olasılıksız örneklem yönteminin amaçlı örnekleme tekniği ile seçilen 101 öğrenciye geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılan İntegral Hacim Testi uygulanmıştır. Altı öğrenciye yarı yapılandırılmış görüşme formunun uygulandığı ve ders defterlerinin incelenerek doküman analizinin de yapıldığı, çoklu yöntem stratejisinin benimsendiği çalışmada elde edilen veriler betimsel istatistik yöntemiyle analiz edilmiştir. Bulgular öğrencilerin integral hacim problemleri çözme performanslarının düşük olduğunu, cebirsel ve uzamsal becerileri kullanan öğrencilerin problem çözüm sürecinde başarılı olduğunu göstermiştir. Sonuç olarak üniversite öğrencilerinin integral hacim problemleri çözüm süreçlerindeki göstermiş olduğu çizimler, bilgi, beceri ya da motivasyon gibi bireysel farklılıkların yanında öğrenme ortamı, öğretim üyesi gibi kurumsal farklılıklardan da etkilenmektedir.